Rozliczanie składek na ubezpieczenia w Niemczech może być sposobem na uzyskanie oszczędności w rocznym zeznaniu podatkowym. Warto wiedzieć, które składki można odliczyć od podatku i jakie warunki muszą być spełnione.
Ubezpieczenia, które można odliczyć od podatku w Niemczech
Możliwość uwzględnienia kosztów ubezpieczeń w zeznaniu podatkowym w Niemczech zależy od rodzaju ubezpieczenia oraz jego celu. Kluczowe jest, czy ubezpieczenie ma charakter prywatny, czy też jest związane z działalnością zawodową.
Najczęściej w zeznaniu podatkowym można uwzględnić składki na następujące ubezpieczenia:
- Ubezpieczenie opieki pielęgniarskiej
- Ubezpieczenie zdrowotne
- Ubezpieczenie wypadkowe
- Ubezpieczenie na wypadek bezrobocia
- Terminowe ubezpieczenie na życie
- Ubezpieczenie emerytalne
- Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej
Powyższe ubezpieczenia mogą być uznane za wydatki specjalne, co oznacza, że mimo ich prywatnego charakteru, mogą zostać uwzględnione w rozliczeniu podatkowym. Warto jednak pamiętać, że nie wszystkie koszty podlegają pełnemu odliczeniu.
Szczególną uwagę należy zwrócić na ubezpieczenia emerytalne, zdrowotne i pielęgnacyjne, których składki często są uwzględniane w całości lub w dużym stopniu. W przypadku ubezpieczeń zdrowotnych, odliczeniu podlegają tylko te składki, które dotyczą usług zgodnych z katalogiem ustawowych zakładów ubezpieczeń zdrowotnych. Osoby posiadające ubezpieczenie prywatne mogą odliczyć jedynie część składki.
Większość kosztów związanych z emeryturami jest uwzględniana w specjalnym załączniku do zeznania podatkowego dotyczącym wydatków emerytalnych. W tym miejscu wpisuje się składki na tzw. pierwszy filar zabezpieczenia emerytalnego, który obejmuje emerytury ustawowe, fundusze emerytalne rolnicze, zawodowe oraz podstawowe umowy emerytalne, znane jako emerytura Rürup. Załącznik AV odnosi się do umów Riester, które są finansowane przez państwo. Dodatkowo istnieje system RAV/bAV, dotyczący zakładowych składek emerytalnych.
Ubezpieczenia związane z działalnością zawodową w Niemczech
Koszty prywatnych ubezpieczeń powiązanych z działalnością zawodową różnią się od kosztów innych ubezpieczeń. Choć zazwyczaj nie są one traktowane jako wydatki specjalne, mogą być uwzględnione w rocznym zeznaniu podatkowym i odliczone od podatku.
Polisy te mogą być ujmowane w kosztach uzyskania przychodu w Załączniku N (dla pracowników) lub jako koszty operacyjne (dla osób samozatrudnionych). W przypadku pracowników oznacza to obniżenie dochodu podlegającego opodatkowaniu, natomiast dla osób prowadzących działalność gospodarczą zmniejszenie podstawy opodatkowania zysku.
Ubezpieczenia związane z działalnością zawodową obejmują m.in.:
- Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej
- Ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków przy pracy
- Częściowe ubezpieczenie ochrony prawnej
Składki na ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej mogą być odliczone w rocznym zeznaniu podatkowym, co może pomóc w obniżeniu podatku na koniec roku. Należy jednak pamiętać, że takie odliczenie jest możliwe tylko wtedy, gdy wydatki służbowe przekroczą próg 1230 euro w skali roku.
Kwoty odliczeń składek na ubezpieczenie w rocznym zeznaniu podatkowym
Kwoty, które można odliczyć, są określone na podstawie różnych limitów. Dla wydatków na świadczenia emerytalne obowiązuje limit maksymalny, odnoszący się do składek na emerytury ustawowe, zawodowe i podstawowe. Od 2023 roku możliwe jest odliczenie tych wydatków w pełnej wysokości, z zachowaniem określonych granic. W 2024 roku maksymalna kwota odliczenia dla osób samotnych wynosi 27 566 euro, a dla małżeństw lub zarejestrowanych partnerów życiowych 55 132 euro.
Składki na umowy Riester można odliczyć jako wydatek specjalny do kwoty 2100 euro rocznie. Dotyczy to zarówno wpłacanych składek, jak i zasiłku państwowego. Wypłacone świadczenia są jednak odejmowane od naliczonej korzyści podatkowej, a jeśli suma ulg przekracza obliczoną korzyść, dalsze składki nie mają wpływu na podatek. Ta zasada obowiązuje zarówno w 2023, jak i 2024 roku.
Osoby zatrudnione oraz urzędnicy mogą zadeklarować w swoich zeznaniach podatkowych wydatki na inne ubezpieczenia zapobiegawcze, takie jak ubezpieczenie zdrowotne czy od odpowiedzialności cywilnej, do kwoty maksymalnie 1900 euro. Dla osób samozatrudnionych oraz członków zarządu limit ten wynosi 2800 euro. Ważne jest, że podstawowa ochrona zdrowotna i pielęgnacyjna jest uwzględniana w całości, nawet jeśli składki przekraczają ustalony limit. Ponadto, ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków oraz te związane z ochroną prawną można w całości zaliczyć jako wydatki służbowe.
